8th Global Platform Disaster Risk Reduction 2025 (8th GPDRR)

Ósma sesja Globalnej Platformy ds. Ograniczania Ryzyka Katastrof odbyła się od 2 do 6 czerwca 2025 r. w Genewie w Szwajcarii. Współprzewodniczyli jej ambasador Patricia Danzi, dyrektor generalna Szwajcarskiej Agencji Rozwoju i Współpracy, oraz Kamal Kishore, specjalny przedstawiciel Sekretarza Generalnego ds. Ograniczania Ryzyka Katastrof i szef Biura Narodów Zjednoczonych ds. Ograniczania Ryzyka Katastrof.

GPDRR, odbywająca się cyklicznie co 3 lata, skupia przedstawicieli rządów państw, organizacji rządowych, organizacji i agend ONZ, organizacji pozarządowych oraz przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego.

Agnieszka Kordalewska – prezes zarządu Fundacji Gotowi.org, a także jej Fundator, od 2019 roku nieprzerwanie jest obecna w strukturach ONZ – UNDRR. Podczas tegorocznej, 8.Globalnej Platformy Redukcji Ryzyka Zagrożeń Agnieszka, jako UNDRR SEM NGO Focal Point, po raz pierwszy miała możliwość przemawiania na forum ONZ – brała udział jako mówca w sesji poświęconej organizacjom pozarządowym i społeczeństwu obywatelskiemu i ich roli w budowaniu odporności w lokalnych społecznościach.

Treść wystąpienia znajdziesz tutaj: My Voice

Photo: Antoine Tardy for UNDRR (attribution must be given – all rights reserved).

8th GPDRR

Ta edycja Globalnej Platformy była pierwszą od czasu Midterm Review of the Implementation of the Sendai Framework for Disaster Risk Reduction 2015-2030. Od 2015 r. kraje poczyniły znaczne postępy, ale wyzwania pozostają. Uznając to, Globalna Platforma została zorganizowana pod hasłem „Every Day Counts, Act for Resilience Today”.

Dokument końcowy 8. Globalnej Platformy, Podsumowanie Współprzewodniczących , ma służyć jako przewodnik i apel do rządów i interesariuszy o przyspieszenie wdrażania Ram Sendai w ciągu pozostałych pięciu lat do 2030 r. Podsumowanie kończy się ośmiopunktowym wezwaniem do działania: Genewskie Wezwanie do Redukcji Ryzyka Katastrof.

Genewski apel o ograniczenie ryzyka katastrof

Sukcesy w ciągu ostatnich dziesięciu lat we wdrażaniu Sendai Framework są powodem do optymizmu, zwłaszcza że lokalni aktorzy i społeczności inspirują świat przykładami tego, jak radzą sobie z ryzykiem. Ponieważ koszty katastrof rosną, a pomoc międzynarodowa maleje, pilne, bardziej konkretne działania są potrzebne w ciągu najbliższych pięciu lat, aby utrzymać postęp w kierunku osiągnięcia oczekiwanego wyniku i celu Sendai Framework do 2030 r., przyczyniając się tym samym do realizacji celów Agendy 2030 i rozważań na okres po 2030 r.

1. Lepsze dane do zrozumienia ryzyka: Gromadzenie, analiza i stosowanie informacji o ryzyku powinno stanowić podstawę wszystkich środków budowania odporności. Kraje muszą gromadzić i udostępniać dane historyczne, śledzić skutki katastrof, podzielone według płci, wieku, niepełnosprawności i dochodów, oraz przeprowadzać analizy predykcyjne. Należy zwiększyć skalę wykorzystania systemu śledzenia katastrof i Sendai Framework Monitor.
2. Wykorzystaj technologię, aby przyspieszyć postęp: Wszystkie kraje i społeczności mogą skorzystać z etycznego wykorzystania powstających technologii, takich jak sztuczna inteligencja, aby przyspieszyć redukcję ryzyka katastrof. Dostęp do technologii powinien być ułatwiony krajom rozwijającym się i społecznościom „ostatniej mili” we wszystkich krajach.
3. Promuj zintegrowane zarządzanie ryzykiem i współpracę: Rosnąca złożoność ryzyka wymaga przełamania silosów instytucjonalnych i politycznych oraz zintegrowania planów w różnych domenach. W tym celu należy dążyć do kompleksowego podejścia do zarządzania ryzykiem, aby zintegrować wdrażanie adaptacji do zmian klimatu, ograniczanie ryzyka katastrof oraz ochronę społeczną i środowiskową. Należy wzmocnić międzynarodową i regionalną współpracę, aby zająć się transgranicznymi i pojawiającymi się zagrożeniami, takimi jak powodzie wywołane wybuchami jezior polodowcowych, wzrost poziomu morza oraz burze piaskowe i pyłowe, a także ekstremalne upały zgodnie z wezwaniem Sekretarza Generalnego ONZ do działania w sprawie ekstremalnych upałów.
4. Inwestuj w zapobieganie: Zwiększenie finansowania na rzecz ograniczania ryzyka katastrof ma kluczowe znaczenie dla generowania korzyści w ramach programów rozwojowych, humanitarnych i klimatycznych. Obejmuje to środki z krajowych budżetów publicznych i finansów klimatycznych, a także wykorzystanie innowacyjnych mechanizmów z sektorem prywatnym. Czwarta Międzynarodowa Konferencja Finansowania Rozwoju jest okazją do zwiększenia skali tego. Międzynarodowe finansowanie i pomoc techniczna, zgodnie z wzajemnymi uzgodnieniami, powinny zostać zwiększone dla najbardziej zagrożonych krajów rozwijających się, a także krajów w niestabilnych i konfliktowych warunkach. Budowanie potencjału w zakresie zarządzania ryzykiem katastrof może zostać wzmocnione poprzez sieć Santiago.
5. Oceniaj ryzyko wszystkich inwestycji: Gdy ryzyko katastrof jest ignorowane, nawet najbardziej ambitne projekty rozwojowe prawdopodobnie zawiodą. Inwestycje publiczne i prywatne powinny być kierowane przez dogłębne zrozumienie ryzyka katastrof. Na przykład inwestycje w odporność sektora edukacji mają efekt mnożnikowy. Wdrożenie kompleksowych ram bezpieczeństwa szkół pomoże chronić dzieci i młodzież przed katastrofami.
6. Skalowanie systemów wczesnego ostrzegania: Pomimo ich wartości w zmniejszaniu liczby ofiar śmiertelnych katastrof, prawie połowa świata nadal nie ma systemów wczesnego ostrzegania o wielu zagrożeniach (MHEWS). Osiągnięcie „wczesnych ostrzeżeń dla wszystkich” wymaga zwiększonego wsparcia międzynarodowego i krajowej odpowiedzialności. Ponadto inwestowanie w działania wyprzedzające, sieci zabezpieczeń społecznych i zwalczanie nierówności może zminimalizować skutki katastrof i przyspieszyć odbudowę.
7. Nie zostawiaj nikogo w tyle: Wszyscy członkowie społeczeństwa mogą być liderami i agentami odporności. Rządy i interesariusze powinni zapewnić pełną realizację Sendai Gender Action Plan, Global Children and Youth Call to Action oraz zaleceń dotyczących przyspieszenia włączenia osób niepełnosprawnych.
8. Przygotuj się na „Odbudowę Lepszą”: Priorytetowe Działania na rzecz Wzmocnienia Gotowości do Odbudowy Odpornej stanowią przewodnik dla krajów, aby lepiej zaplanować, w jaki sposób Odbudują Lepszą po katastrofach. Ponadto wysiłki na rzecz odbudowy powinny być inkluzywne, aby sprostać potrzebom społecznym i kulturowym.