Wzywanie pomocy
Dzwoniąc pod nr alarmowy 112 spokojnym głosem i wyraźnie powiedz:
- Miejsce zdarzenia - podaj miejsce zdarzenia, a jeśli nie znasz nazwy miejscowości lub ulicy, podaj charakterystyczne punkty otoczenia.
- Co się stało - powiedz krótko i precyzyjnie co się wydarzyło.
- Ilu jest poszkodowanych - wskaż ile osób potrzebuje pomocy lekarskiej.
- Jaki jest stan poszkodowanych - powiedz, czy oddychają samodzielnie, czy są przytomni, jakie mają obrażenia.
- Przedstaw się – podaj swoje imię i nazwisko, numer telefonu z którego dzwonisz.
Telefon, z którego wezwałeś pomoc trzymaj przy sobie. Ratownicy mogą się z Tobą kontaktować podczas podjazdu karetki.
Dobrze jest, jeśli jedna osoba wyjdzie na drogę i pomoże kierowcy karetki dojechać do miejsca zdarzenia.
Nie blokuj numeru alarmowego dzwoniąc ze sprawami, które możesz załatwić w inny sposób.
Pamiętaj!
Nie rozłączaj się pierwszy, to dyspozytor zawsze pierwszy odkłada słuchawkę!
Jeśli w sytuacji zagrożenia jesteś w domu i potrzebujesz pomocy wywieś flagi (lub materiał w odpowiednim kolorze)
 |
Potrzeba ewakuacji |
 |
Potrzeba pomocy medycznej |
 |
Potrzeba żywności i wody |
Powiadamianie załogi śmigłowca ratunkowego
Nigdy nie podchodź do śmigłowca! Ratownicy podejdą do ciebie.
Wezwanie pomocy w górach
Jeśli nie dysponujesz działającym telefonem komórkowym oraz nie ma w pobliżu innych ludzi, którzy mogliby ci pomóc, zastosuje metodę o ponad 200 letniej historii:
Sygnał alpejski
- Może być to sygnał dźwiękowy lub optyczny.
- Nadajesz go z częstotliwością 6 razy na minutę, co 10 sekund.
- Następnie czekasz minutę na ewentualną odpowiedź.
- Ponownie nadajesz sygnał alarmowy i ponownie czekasz 1 minutę na odpowiedź; czynności powtarzasz do skutku.
- Sygnał informacji zwrotnej powinien być dwa razy wolniejszy – czyli błysk lub dźwięk co 20 sekund.
- Sygnał możesz nadawać gwizdkiem, lusterkiem, fleszem od aparatu, improwizowanym instrumentem, krzykiem, latarką…
Możesz też rozpalić ogień – zauważony na terenie parku narodowego powinien zaalarmować, że ktoś wzywa pomocy.
Wezwanie pomocy z dala od cywilizacji i ludzi
Załóżmy, że jesteś wysoko w górach, daleko od terenów zamieszkałych przez ludzi lub na pustyni, a twój telefon nie działa, zawsze masz szansę na ratunek. Poniżej znajdziesz alternatywne metody wzywania pomocy
- Puszczaj zajączki, czyli nadawaj sygnały lusterkiem. Jeśli nie masz lusterka, nadawaj innym błyszczącym przedmiotem, np. wypolerowanym kubkiem, kawałkiem blachy. Taki błysk posyłany w kierunku samolotu może być widoczny nawet z odległości kilkudziesięciu kilometrów. Na otwartej przestrzeni im wyżej staniesz, tym widoczność sygnału będzie lepsza. Na ile to możliwe, pomyśl o tym.
- Rozpalone 3 ogniska na kształcie trójkąta – przygotuj, ochroń przed zmoknięciem czy rozwianiem i szybko rozpal gdy usłyszysz zbliżający się samolot lub śmigłowiec. Ogniska sygnałowe są tym lepsze, im bardziej dymią – zgromadź przy ognisku zielone gałązki, mech, olej – cokolwiek, co zadymi.
- Rozłóż jak największe kawałki kolorowej tkaniny lub folię NRC – są dobrze widoczne z powietrza
- Jeśli już leci do ciebie helikopter, nadaj pilotowi sygnał Y lub N w zależności od tego, czy nadal potrzebujesz pomocy, czy już nie.
Wezwanie pomocy na morzu
W sytuacji zagrażającej życiu wzywamy pomoc na kilka możliwych, najskuteczniejszych sposobów wzywania pomocy na morzu.
Łączność satelitarna
- Wzywasz pomocy przez aktywowanie słoną wodą radiopławy EPIRB (Emergency Position-Indicating Radio Beacon) – nadajnika radiowego pozwalającego na ustalenie miejsca położenia jachtu w sytuacji zagrożenia, wysyłającego sygnał alarmowy do satelity, który następnie trafia do najbliższej jednostki SAR (Search & Rescue).
- Urządzeniem uzupełniającym EPIRB’a jest transponder radarowy SART (Search And Rescue Transponder), który powinien zostać aktywowany razem z radiopławą. Gdy SART zostanie namierzony przez radar jednostki poszukiwawczej, zaczyna wysyłać sygnał alarmowy.
Łączność radiowa
Ogólnoświatowy system bezpieczeństwa i alarmowania GMDSS (Global Maritime Distress and Safety System) zapewnia łączność z każdego miejsca na świecie ze stacjami brzegowymi, z podsystemem wyposażonym w radiotelefony VHF (Very High Frequency), popularnie zwane UKF
Cztery kategorie używanych komunikatów:
- DISASTRESS – wywołanie w niebezpieczeństwie (MAYDAY),
- URGENCY – wywołanie pilne (PAN-PAN),
- SAFETY – wywołanie bezpieczeństwa (SECURITE),
- ROUTINE – czyli wywołanie w komunikacji rutynowej
Algorytm wezwania pomocy przez UKF np. na kanale 16:
MAYDAY MAYDAY MAYDAY
THIS IS (nazwa jednostki) 3 razy powtórzona
MMSI (indywidualny numer radiostacji)
POSITION (szerokość i długość geograficzna)
(opis zdarzenia)
I REQUIRE IMMEDIATE ASSISTANCE
(dodatkowe informacje)
OVER
Środki sygnalizacyjne – pirotechnika
Jeśli nie możesz użyć urządzeń satelitarnych ani radiowych, zastosuj metody klasyczne. Pamiętaj, że masz ograniczone zasoby, więc użyj ich dopiero wtedy, gdy na horyzoncie są inne jednostki:
- Flara (czerwona pochodnia) – podstawowy środek pirotechniczny na jachcie, po odpaleniu daje bardzo jaskrawe czerwone światło przez około 60 sekund. Należy trzymać ją w ręku po stronie zawietrznej. Nie wolno patrzeć na płomień, ponieważ grozi to utratą wzroku.
- Rakieta spadochronowa– wystrzelona w niebo leci na wysokość około 250-300m i pali się jasnym, czerwonym światłem przez co najmniej 45 sekund. Odpalenie rakiety powinno nastąpić lekko pod wiatr tak, aby po wyniesieniu do góry znalazła się nad nami.
- Pławka dymna– jest to pławka dająca gęsty, pomarańczowy dym. Wyrzucenie pławki do wody pomoże pilotowi ustalić wiatr przy powierzchni wody.
Niekonwencjonalne środki wzywania pomocy, nie tylko na morzu
Możesz zastosować także poniższe metody wzywania pomocy na morzu:
- Latarka – zataczaj duże kręgi światłem latarki skierowanym w stronę, w którą wołasz o pomoc.
- SOS (Save Our Souls) – sygnał możesz nadać światłem lub dźwiękiem, w sekwencji 3 krótkie / 3 długie / 3 krótkie.
- Lusterko – odbijaj promienie słońca w lusterku skierowanym w stronę, w którą wołasz o pomoc.
- Ręce – powolne i powtarzalne podnoszenie i opuszczanie obu ramion wyprostowanych raz w górę i raz w dół.
- Trąbka sygnałowa – zacznij trąbić w sposób ciągły, jak na meczu piłkarskim.